Portretgroep "Koppen bij elkaar"

Portretgroep “Koppen bij elkaar”, al bijna 20 jaar een gedeelde passie voor portret

“De volgende ochtend, dinsdagochtend, is het eerste wat ik doe, kijken of ik het model nog herken in mijn portret. Soms ben ik tevreden”.

Minka van Stoutenburg

Het maken van een goed gelijkend portret is geen sinecure. Dat hoef je de leden van “Koppen bij elkaar” niet te vertellen! Al sinds 1995 komt deze Amsterdamse portretgroep elke maandagavond bijeen in het atelier van Marianne Pruimboom om een portret te tekenen/schilderen van een model dat speciaal voor hen komt poseren. De kunstenaars hebben precies twee uur de tijd.

Er wordt dan ook stipt om acht uur begonnen: het model zit en heeft een ontspannen pose aangenomen, achter het model hangt een mooie lap stof, de belichting is goedgekeurd en uit de CD-speler klinkt muziek. Leonard Cohen is favoriet, net als Bob Dylan (“Another Self Portrait) en Ali Farke Toure. Muziek die de concentratie van de kunstenaars ondersteunt en hen door moeilijke momenten heen helpt.

Want moeilijke momenten zijn er zeker! Al zoekend naar de juiste verhoudingen in een gezicht kom je de gelijkenis langzaam maar zeker op het spoor. En dan ineens merk je tot je schrik dat je door een enkele niet goed getroffen lijn of toets weer mijlenver van die moeizaam bevochten gelijkenis bent afgedwaald … Het is de kunst bij deze constatering niet in paniek te raken maar jezelf tot kalmte te manen en goed te blijven kijken. Je weet dat je kunt vertrouwen op je ogen en dat je handen zullen doen wat je ogen zien. Nu maar proberen rustig in dat vertrouwen door te blijven werken! Na een uur intensieve arbeid is het pauze.

Het model komt weer tot leven en maakt een rondje langs de portretten in wording. De kunstenaars geven elkaar tips en goede raad: “Goed getroffen, je moet eigenlijk stoppen!” of “Hij/zij wordt te oud …” of “te jong …”, of “te breed…”, of “te smal”. De kunstenaars luisteren naar elkaars opmerkingen en trekken vervolgens hun eigen plan. Er is tijd voor een kop koffie of thee en een gesprekje met het model. Veel jonge studenten van de dansacademie, afkomstig uit o.a. Rusland, Italië, Hongarije, Israël of België komen poseren, maar ook die leuke vakkenvuller van de supermarkt, de krantenjongen, de dakloze, buren, familie en vrienden zijn welkom als model. Na precies 20 minuten ontspanning wordt het werk hervat.

Weer is er die opperste concentratie, het enige wat je hoort is de muziek. Het tweede uur vliegt voorbij. Om kwart over tien zit het erop. De portretten zijn klaar. Sommige modellen bekijken aandachtig de resultaten, anderen nemen direct de benen. Een portret kan behoorlijk confronterend zijn!

Voor de tweede keer die avond worden de portretten uitgebreid bekeken en kritisch besproken. Soms doet dat een beetje pijn. Je was zo goed aan het werk, het ging zo lekker, je vond het zelf geweldig lijken … en nu oordelen de collega’s anders. Na aanvankelijke weerstand gaan voorzichtig je ogen open en zie je wat zij zien, soms is dat pas de volgende dag en dan moet je erkennen dat het commentaar hout snijdt, dat je er wat aan hebt.

Het maken van een portret zal altijd een uitdaging blijven, dat weten de leden van “Koppen bij elkaar” maar al te goed!

“Koppen bij elkaar” bestaat uit: Edgar Jansen (www.edgarportraits.com), Corri Janssen (www.corrijanssen.nl)., Marianne Pruimboom (Facebookpagina: Atelier Pruimboom,www.mariannepruimboom.nl), Pita Snoeck (www.pitasnoeck.nl), Minka van Stoutenburg (www.minka-vanstoutenburg.nl), Johanna Wermink, Pau Voûte en Peter Westerhof (www.papekraai.nl)